Ε, τι....

Σίγα μη δε συνέβαινε κάτι, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Όταν χαλάει κάτι μέσα στο σπίτι είναι πάντα στο δωμάτιο μου. Είμαι και λίγο γκαντέμης, αλλά πάνω απ'όλα είμαι προσεκτική.... επειδή δηλαδή πάταγα πάνω στο καλοριφέρ για να ανέβω στο κρεβάτι μου αυτό έπρεπε να χαλάσει;; Αν είναι δυνάτον, ψεύτικα τα φτιάχνουν όλα στις μέρες μας, πάει τελείωσε. Και δε με πείραξε που χάλασε, σκασίλα μου, θα φωνάζαμε τον υδραυλικό και θα μας το άλλαζε, ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Γιατί δεν τον φωνάζετε θα μου πείτε, μα τον φωνάξαμε!! Εδώ είναι που μπαίνει το timing στη μέση, ο καλός αυτός κυριούλης φεύγει ταξίδι και θα γυρίσει μετά από πέντε μέρες. Όλα τα πράγματα λοιπόν, που ήταν μπροστά από το καλοριφέρ έχουν μεταφερθεί χύμα μέσα στο δωμάτιο και τη θέση τους έχουν πάρει δύο ταψιά. Θα με ρωτήσετε τι τα θέλετε τα ταψιά, ξέχασα να σας πω ότι το καλοριφέρ στάζει όλη την ώρα, οπότε κάπου πρέπει να πηγαίνει το νερό και κάποιος πρέπει να τα προσέχει και να τα αδειάζει. Και όλα αυτά για τις επόμενες πέντε μέρες, πλάκα δεν έχει;; Άσε που δεν γίνεται να φωνάξουμε κάποιον άλλον γιατί αυτός είναι της πολυκατοικίας και ξέρει τα κόπλα, πως να αδειάσει δηλαδή το νερό απ'όλους τους ορόφους, που είναι οι διακόπτες και άλλα τέτοια μυστικά που κρατάνε ασφαλή και σώα τη πολυκατοικία μας.

Τώρα άρχισα άλλα ακροβατικά, πατάω στη πλάτη μιας καρέκλας για να ανέβω στο κρεβάτι μου (τη σκάλα την έσπασα το πρώτο μήνα και φοβάμαι πως αν φτιάξω άλλη θα έχει τη ίδια τύχη).

Σας αφήνω τώρα πάω να αδειάσω κανένα ταψί...... ε, ρε γλέντια!!


Α, η πετσετούλα είναι για να μην ακούγεται το σπλιτς σπλατς.