Όρια...

4 γραμματάκια και όμως μπορούν να κάνουν μεγάλη ζημιά. Τα δικά μου έχουν σχέση με τη συμπεριφορά μου και με τη ταχύτητα. Με το δεύτερο δεν έχω πρόβλημα, δεν έχω πάθει ακόμα τίποτα και τα ξεπερνάω εκεί όπου με παίρνει. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι το τουτού μου δεν θα μου πει ποτέ γιατί τρέχω.

Με τα άλλα όρια όμως τι γίνεται; Εκεί έχεις κάποιον απέναντι σου. Όταν ξεπερνάς τα όριά σου ή γίνεσαι καλύτερος ή κάνεις και λες πράγματα που δεν πρέπει. Και όταν γίνεται, το καταλαβαίνεις; Φταις εσύ ή κάποιος άλλος σου έδωσε το δικαίωμα; Και αν φταις εσύ, εντάξει άνθρωποι είμαστε, λάθη κάνουμε, κι αν είναι μικρά θα βρούμε και τρόπο να τα διορθώσουμε. Αν όμως δεν φτας εσύ, αλλά σε αφήνει ο άλλος να λες μια κουβέντα παραπάνω και όταν τι λες δεν του αρέσει, τότε;; Ο λόγος δεν έχει σχοινί να τον τραβήξεις πίσω λένε μερικοί....

Τότε τίποτα....ίσως δε κατάλαβες εσύ καλά, δεν ήταν έτσι όπως νόμιζες, δεν σου έπεφτε λόγος, δεν ήταν δικό σου θέμα, γιατί να σου δώσει εξηγήσεις.... από που και ως που και ποια είσαι εσύ στο κάτω κάτω;; Καμία.

Αυτά σκέφτομαι όταν ξεπερνάω τα όρια με το τουτού και αναρωτιέμαι πόσο σημαντικοί είναι αυτοί που με φέρνουν σε αυτή τη θέση και τι ρόλο παίζουν στη ζωή μου. Εγώ τους αφήνω ή γίνεται με το έτσι θέλω;

Κάποιοι άνθρωποι είναι πάντα εκεί, ότι κι αν κάνεις όσο κι αν προσπαθήσεις,θα σε κάνουν πάντα να ανακαλύπτεις τα όρια σου και να τα ξεπερνάς....

καλώς ή κακώς....