Οφείλω να σας πω πως δημιουργήθηκε αυτό το blog. Ήταν σάββατο και μπήκα να διαβάσω το blog της κολλητής μου (goudaki). Το τελευταίο post της ήταν αφιερωμένο σ'εμένα και δεν έλεγε και τα καλύτερα μπορώ να πω. Επισκευτήτε το για να καταλάβετε goudaki.blogspot.com, το post με τίτλο Τάδε έφη...Stefy! Έπρεπε λοιπόν να κάνω με κάποιο τρόπο αισθητή την παρουσία μου, ν'αφήσω δηλαδή κάποιο σχόλιο. Αλλά δεν ήταν τόσο απλό... έπρεπε λέει να έχεις δικό σου blog για να μπορείς να σχολιάσεις. Ήταν προμελετημένο το έγκλημα, βλέπετε. Έτσι βρέθηκα κλεισμένη μέσα στο σπίτι, μπροστά σε μια οθόνη να διαλέγω χρώματα για το blog μου και γενικά να προσπαθώ να καταλάβω πως δουλεύει. Ευτυχώς κατά τις 11 παρά τα είχα καταφέρει και βγήκα να πάρω αέρα, για την ακρίβεια να πεθάνω από το κρύο. Η αιτία λοιπόν του κακού είναι το goudaki, όπως και για πολλά άλλα, ευχάριστα που συμβαίνουν στη ζωή μου, δε θα μπορούσα παρά να της πω ευχαριστώ στο πρώτο μου post. Να'μαι λοιπόν να κάνω τα πρώτα μου βήματα στη βλογόσφαιρα...
Άντε καλή μας συνέχεια, και καλή τύχη μάγκες...
Σας ζητώ συγνώμη για τυχών ορθρογραφικά λάθη, αλλά ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με την ορθογραφία. Διορθώνετέ με μήπως και μάθω κάποια στιγμή.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Μάθημα πρώτον: Διαγράφουμε τα ενοχλητικά spams'
Μάθημα δεύτερον: Ποτε μας δεν φταιμε εμεις που πέσαμε στα ναρκωτικά: Κάποιος μας έσπρωξε, χοχοοχοχο!!
Ευχαριστώ για το πρώτο μάθημα.
Πάλι καλά γιατί ένα βήμα πριν πάντα διστάζουμε...
χιχιχι...
Αααααχ το πρώτο post της φιλενάδας μου...τι συγκίνηση πρωινιάτικα!!! Σ'ευχαριστώ κι εγώ για όλα όσα έχουμε περάσει μαζί αυτά τα 10 χρόνια! Φιλάκια και καλή συνέχεια! Για τα ορθογραφικά δε σχολιάζω γιατί είναι το αδύνατο σημείο μου όπως ξέρεις και θα γίνω κακιά!!!
Μάθημα δεύτερον: δεν γράφουμε "σεντόνια", όπως το γκουδάκι.
Δημοσίευση σχολίου